7.2.2011
Wyspa, jezioro, wulkan - Danau Toba, Indonezja
Sumatra, Indonezja.
Rankiem, w tropikalnej duchocie, rozlega się huk. Zrywa się wiatr. Huk podobny jest do grzmotu. Jednak trwa ciągle i nie milknie. Mijają sekundy, minuty, a on nie ustaje, lecz się wzmaga. Po chwili wiatr potężnieje i nadchodzą chmury czarnego pyłu. Siedzące na drzewach orangutany zamarły.
Następują jeszcze dwa silniejsze uderzenia. Orangutany zeskakują z trzęsących się drzew i uciekają w bezładzie i popłochu. Po paru godzinach względnego spokoju następuje kolejny ogromny huk, który już nie milknie. Nadciągające ciemne chmury pokrywają całe niebo gryzącą oczy skorupą. Będą utrzymywać się jeszcze przez wiele tygodni i miesięcy.
Mowa o wybuchu wulkanu Toba. Nastąpiło to około 75 tys. lat temu i była to erupcja, która miała wpływ na zmiany klimatyczne na całej kuli ziemskiej. Do atmosfery dostało się 800 kilometrów sześciennych popiołów wulkanicznych. Prawdopodobnie była to największa erupcja na ziemi w ciągu ostatnich 25 mln lat…
W okresie erupcji potężny wulkan się zapadł. Po wiekach powstało w tym miejscu ogromne jezioro, długie na 100 km i szerokie na 34 km. Na środku jeziora ostała się górzysta wyspa z pozostałościami dawnych stożków wulkanicznych.
Dla podróżnika jezioro Toba (Danau Toba) i położona na jego środku wyspa Samosir stanowi bardzo przyjemne miejsce, by zatrzymać się na dłużej. Kiedyś Danau Toba, wyspa Samosir oraz położona na niej miejscowość Tuktuk były bardzo popularne wśród turystów plecakowych z całego świata. Potem coś się stało i jeździ tam znacznie mniej ludzi. Skutek? Dziesiątki hoteli stoją puste w oczekiwaniu na przybyszy, co oznacza, że można dostać bardzo dobrą cenę za bardzo schludny pokój.
Na przyjezdnych czekają też dziesiątki restauracji, barów i knajpek, które choć mogą się wydawać zamknięte, wystarczy wejść, i zaraz znajdzie się ktoś, by przyrządzić jakąś tradycyjną potrawę.
Choć trzeba przyznać, że położona na niewielkim półwyspie miejscowość Tuktuk może się wydawać czasami wyludniona, to dzięki temu ma obecnie niesamowity klimat. Można się zrelaksować, a po paru spacerach w tę i z powrotem jest szansa, że poznamy prawie wszystkich podróżników w wiosce (i wielu mieszkańców).
Na wyspie Samosir czekają też na podróżnika niezwykle otwarci i uprzejmi ludzie z plemiona Bataków. Plemiona te przyjęły katolicyzm, wskutek czego ich mentalność różni się od pozostałych mieszkańców Indonezji, w większości muzułmańskiej. Na wyspie oraz na terenach wokół jeziora Toba znajdziemy mnóstwo kościołów i kaplic.
Plemiona Bataków, przyjmując wyznanie chrześcijańskie, połączyły je jednak z własnymi wierzeniami animistycznymi oraz kultem przodków. Tym samym wszelkie obrzędy związane ze śmiercią są szczególnie silnie celebrowane. Batakowie budują też okazałe kapliczki-grobowce dla swoich umarłych. Wiele z tych budowli można dostrzec na polach wyspy Samosir.
W samym jeziorze można się kąpać. Na wyspie panuje przyjemny klimat. Położona jest na wysokości ok. 900 m npm, co samo w sobie tłumi nieco równikową gorączkę.
Dalej