7.2.2011
WsteczWyspa, jezioro, wulkan - Danau Toba, Indonezja - cd.
Będąc na wyspie najlepiej wypożyczyć skuter i wyruszyć na krótką przejażdżkę. Wyspę można objechać dookoła, ale to dość długa podróż, ponad 100 km. Po drodze trzeba będzie dokupić benzynę, która jest sprzedawana w butelkach w przydrożnych sklepikach.
Po drodze można podziwiać tradycyjne zabudowania Bataków, ciężko pracujących na polu mieszkańców, kapliczki cmentarne oraz kościoły. W miejscowości Tomok znajdują się grobowce królów z dynastii Sinbadur. Dynastii tych było w przeszłości wiele, gdyż władza króla ograniczała się do jednej lub kilku wiosek. Często dochodziło do wojen plemiennych.
Warto też skręcić z głównej drogi i ruszyć w kierunku interioru wyspy. Choć droga szybko zmieni się w zwykłą polną i dziurawą dróżkę, natrafimy na zagubione w górach wioski, dostrzeżemy niejednego pasącego się na łąkach wielkiego bawoła.
Mieszkańcy wszędzie przyjmą nas przyjaźnie. Sam musiałem czekać raz ponad trzy godziny aż przestanie padać w niewielkim sklepiku czy też, można rzec, zajeździe. W tym czasie przegrałem w szachy, i raczyłem uszy tradycyjnymi batackimi pieśniami. Zaoferowali też napój z jakiegoś drzewa o właściwościach odurzających. Odurzył mnie sam smak.
W niedzielę to Tuktuk masowo zjeżdżają dzieci z wiosek odległych nawet o kilkadziesiąt kilometrów, żeby praktykować angielski z zagranicznymi turystami. Niestety, turystów jest już niewielu, a ci, co są, nie zawsze mają czas, żeby całą niedzielę poświęcić edukacji młodych Bataków. Trzeba przyznać, że zapał do nauki widać, ale potrzeby też są wielkie. Nagrodą za chwilę rozmowy są uśmiechy i serdeczne podziękowania.
Oprócz Tuktuk na wyspie są jeszcze inne miejscowości, które także oferują nocleg i różne atrakcje. Domyślam się, że jest tam jeszcze taniej i jeszcze spokojniej, ale trzeba będzie to sprawdzić w czasie następnej wyprawy.
Jożin
Wstecz